Sevmek Güzel Meslek Reis sergisi, sanatçının ilk eserinden son eserine her döneminden eserleri kapsıyor. Serginin en önemli özelliklerinden birisi bugüne kadar yapılmış en kapsamlı Bedri Rahmi Eyüboğlu retrospektif sergisi olmasıdır. Bir başka ayrıcalık ise sergide ilk defa sanatseverlerin karşısına çıkacak eserlerin mevcut olmasıdır. Sergide ayrıca sanatçının mektupları, fotoğrafları, özel eşyaları, farklı disiplinlerde yaptığı eserlerin yanı sıra bir de sanatçıyı anlatan 18 dakikalık bir belgesel yer alıyor.
Serginin küratörlüğünü, sanatçının son asistanı İbrahim Örs ve yine sanatçının eski öğrencilerinden Hanefi Yeter yapıyor. Ailesinden alınan eserlerin yanında bir çok özel koleksiyondan alınan toplam 200 civarında eser sanatseverlerin beğenisine sunuluyor.
"Sevmek Güzel Meslek Reis" başlıklı Bedri Rahmi Eyüboğlu Retrospektif Sergisi 13 Ocak 2017 tarihinde İzmir FOLKART Gallery'de sanat severlere kapılarını açacak. İbrahim Örs ve Hanefi Yeter'in küratörlüğünü üstlendiği serginin proje direktörlüğünü ise Fahri Özdemir üstleniyor. 12 Mart 2017 tarihine kadar ücretsiz olarak ziyaret edebilirsiniz.
1911 Babasının kaymakam olarak görev yaptığı sırada Giresun’a bağlı Görele’de doğdu. Çocukluk yılları babasının görevi dolayısıyla Anadolu’nun Çeşitli şehir ve kasabalarında geçti.
1929 Resim öğretmeni Zeki Kocamemi’nin de etkisiyle Trabzon’daki ortaöğretimini yarım bırakıp, İstanbul Güzel Sanatlar Akademisi’ne girdi. Sırasıyla Nazmi Ziya ve İbrahim Çallı atölyelerinde çalıştı.
1931 Hocası İbrahim Çallı’nın önerisiyle, ağabeyinin bursunu paylaşmak üzere Fransa’ya gitti. Dijon ve Lyon’da Fransızca dilini öğrenmek üzere çalıştı. Bu süre içinde Gauguin’den kopyalar yaptı. İlk kez iki eseri “Trabzon’dan” ve “Deniz”, Güzel Sanatlar Birliği’nin VIII. Ankara Resim Sergisi’nde yer aldı.
1932 İlk Paris’e gidişinde Cemal Tollu’nun atölye arkadaşı olan Romen kızı Ernestine Letoni ile tanıştı. Paris’te Andre Lhote’un atölyesinde bir ay kadar çalıştı.
1933 Paris’te Tuilleries Sarayı’ndaki sergiye İznik çinilerine hayran ressam Yavuz, Gülcemal, Gülnihal adlı Anadolu motif ve figürlerini imgeleştirdiği eserleriyle katıldı. Paris’ten İstanbul’a döndü.
1934 D Grubu’nun dördüncü sergisine resim vererek, gruba katılmış oldu ve son sergisine değin grup üyeliğini sürdürdü. “Yeni Adam” dergisinde yazmaya ve çizmeye baş- ladı.
1935 İki yıldır aşk yaşadığı Romanyalı Ernestine’nin çabasıyla ilk kişisel sergisi Brüksel’de açıldı.
1936 Ernestine’le İstanbul’da evlendi. Ernestine “Eren” oldu. Tekel Genel Müdürlüğü’nde işe girdi. Vitrin düzenleyici olarak göreve başladı. Sipahi Ocağı sigarasının kapağındaki “Koşan Mızraklı Atlar” figürünü tasarladı. Moskova’da düzenlenen “Çağdaş Türk Sanatı Sergisi”ne katıldı. Güzel Sanatlar Akademisi’nin diploma yarışmasında “Hamam” adlı çalışmasıyla birinci oldu ve akademinin yönetimini üstlenen Leopold Levy’nin asistanı oldu.
1937 İlk kitabı Nazmi Ziya monografisi yayımlandı.
1938 Cumhuriyet Halk Partisi’nin Halkevleri aracılığıyla yürüttüğü “Yurt Gezileri” programı içinde Arif Kaptan ile birlikte Edirne’ye gitti.
1939 Askerlik görevini yapmak üzere yedek subay okuluna alındı. Oğlu Mehmet Hamdi Eyüboğlu doğdu. İlk Devlet Resim Heykel Sergisi’nde “Figür” adlı eseriyle üçüncülük ödülünü aldı.
1941 Cumhuriyet Halk Partisi’nin Halkevleri aracılığıyla yürüttüğü “Yurt Gezileri” kapsamında Çorum’a gönderildi. İlk şiir kitabı “Yaradana Mektuplar” yayımlandı.
1942 IV. Devlet Resim Heykel Sergisi’nde “Hamam” adlı eseriyle ikincilik ödülünü aldı.
1943 Ortaköy Lido Yüzme Havuzu için ilk duvar resimlerini gerçekleştirdi. Heykel bölümünden misafir öğrencisi olan Mari Gerekmezyan ile aşk yaşamaya başladı. Onu şiirinde ve resminde “Karadut” adıyla imgeleştirdi.
1946 Paris’te Cernuschi Müzesi’nde açılan “Türk Resmi Sergisi”ne katıldı. Ankara Büyük Tiyatro’nun (operanın) girişindeki kapıların üstüne, “Kız Kaçırma” konulu bir fresk olan ikinci duvar çalışmasını yaptı.
1947 Çoğu öğrencisi, genç sanatçılardan oluşan “10’lat Grubu”nun kurulmasına öncülük etti.
1948 İkinci şiir kitabı “Karadut” yayımlandı.
1950 Ankara Dil Tarih ve Coğrafya Fakültesi’nde 150 resimden oluşan “retrospektif” sergisini açtı. Mozaik çalışmalarına yoğunlaştı. Paris’teki “İnsan Müzesi”nden etkilenerek, “güzel faydalı olmalıdır” tezini geliştirdi ve “yazmacılık” geleneğine yeni bir yorum getirdi.
1951 İlk yazma sergisini “Maya Galerisi”nde açtı. “Yeni Sabah” gazetesinde yazmaya başladı.
1952 yılının Ocak ayından başlayarak 1958 yılına kadar düzenli olarak “Cumhuriyet” gazetesinde yazdı.
1952 Üçüncü şiir kitabı “Tuz” yayımlandı. Âşık Veysel için bir film yapmak üzere Sivas’a gitti. Çekimi tamamlanan film sonraki yıllarda sansüre uğradı.
1953 Yazmaları ve özgün baskıları Philadelphia Print Club da sergilendi. 14 Eylül’de “Times” dergisi iki renkli sayfa ayırdı.
1954 “Türk Tepsisi” adlı motifi ile Steuben Glass adlı bir firmanın tertiplediği yarışmada ödül kazandı. Ve motif kristale oyularak teşhir edildi. Yeni TBMM binasının tefrişi amacıyla oluşturulan jürinin başkanlığını üstlendi. Vilayet tabloları programıyla 100 sanatçıyı Anadolu’ya göndererek her şehirden resimler yapılmasını sağladı.
1956 Vilayet tabloları programı, 208 resimden oluşan serginin Anakara Sergievi’nde açıldığı gün alaylı bir biçimde kapatılması üzerine hayal kırıklığıyla sonuçlandı. Bütün şiirleri “Dördü Birden”, denemeleri “Canım Anadolu” adıyla Varlık Yayınları arasında basıldı. Sao Paulo Bienali’nde onur ödülü aldı.
1957 Tokya Özgün Baskı Bianeli’ne katıldı.
1958 Brüksel’deki Expo Dünya Sergisi için 272 m2lik mozaik bir pano yaptı ve altın madalya ile ödüllendirildi.
1959 Paris’teki NATO binası için, bugün yine Brüksel’de bulunan 50 m2lik mozaik panoyu yaptı.
1960 Kaliforniya Üniversitesi’nin davetlisi olarak Amerika’ya gitti. “Yaşasın Renk” sloganıyla konferanslar verdi, sergiler açtı.
1962 New York Modern Art Müzesi (MOMA) “Zincir” adlı resmini satın aldı.
1969 “Karadut 69” adlı şiir kitabı yayımlandı.
1970 Almanya Bonn’daki Türkiye Büyükelçiliğine beton vitray yaptı.
1972 33. Devlet Resim ve Heykel Sergisi’nde “Sarı Saz” adlı eseriyle birincilik ödülünü aldı. Kalamış’taki evi yandı. Resim ve yazıları büyük zarar gördü.
1975 21 Eylül günü bir süredir yattığı Cerrahpaşa Hastanesi’nde yaşamını yitirdi.